گلهای من، نذر گل پسر فاطمه(سلام ا...علیهما)

گوشه ای از شیرین زبانیهای محمد صدرای دو سال و پنج ماهه ما  ؛ امی یَباس؛ امیر عباس خالت خوبه؛ حالت خوبه مَحَمَ صَدا؛ محمد صدرا هَسایه؛ همسایه تیمیزون؛ تلویزیون کامیو مت؛ کامپیوتر گذا؛ غذا ایبان؛لیوان دفبَل؛ دفتر مَماس؛ نماز بَمامه کودک؛ برنامه کودک زولاب؛ جوراب گیشی، قیچی ببینیس؛ بنویس داسُک؛ قاشق سنگال؛ چنگال گنجه اَرَنگی؛ گوجه فرنگی کشف؛ کفش دوشَگه؛ دوچرخه سادُر؛ چادر مُلب؛ مبل دَسَنگ؛ قشنگ شیل؛ شیر دالو؛ دارو سطگل آشگال؛ سطل آشغال کُنبُلُل؛ کنترل علوسک؛ عروسک دَثیف؛ کثیف اوشگل؛ خوشگل مسباک؛ مسواک گولبابه؛ قورباغه توشولو؛ کوچولو مبال؛ موبایل کاشمَن؛ کاپشن شال گَگَن...

مهندس کوچولوی ما(امیر عباس)،یه عکس زبیاو زمستونی و برفی از گنبد و بارگاه حضرت ثامن الحجج(ع) گذاشته روی صفحه desktop ، و بعد به پدرش میگه؛ :بابا! این عکسو من گذاشتم ها!. بابا: آفرین،میدونی اینجا کجاست؟ امیر عباس: مسجد. بابا: مشهد. امیر عباس: مشهد. اونقدر دلم برای مشهد تنگ شده که این عکسو گذاشتم تا هر وقت مانیتورو روشن کردم، مشهدو ببینم. بابا و من که از دور نظاره گر گفت و گوی پدر و پسر بودم: "السلام علیک یا علی بن موسی الرضا" ...